Η έπαυλη Mon Repos στην Κέρκυρα

Η ενασχόλησή μου με το κτίριο του Mon Repos άρχισε το 1982 στο-πλαίσιο των μεταπτυχιακών μου σπουδών στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt του Εδιμβούργου. Η μελέτη του κτιρίου αποτέλεσε το θέμα της τελικής μου διατριβής για την απόκτηση του διπλώματος Master of Science in Architectural Conservation, το 1983. Επιβλέπων καθηγητής ήταν ο Colin McWilliam, διευθυντής του τομέα Αρχιτεκτονικής Συντήρησης (Architectural Conservation) του τμήματος της Αρχιτεκτονικής στο Edinburgh College οf Art του Πανεπιστημίου Heriot-Watt.Σειρά από γεγονότα και ενέργειες κατά την περίοδο 1994-1996 με έφεραν ξανά σε επαφή με το αντικείμενο και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για εμπλουτισμό της αγγλικής μελέτης με συμπλήρωση της έρευνας και συγγραφή του κειμένου στα ελληνικά. Το έναυσμα για την εκ νέου ενασχόληση με το κτίριο δόθηκε το 1994 από το δήμαρχο Κερκυραίων και από στελέχη του Δικηγορικού Συλλόγου της Κέρκυρας, στο πλαίσιο των ενεργειών τους για οριστική επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της έπαυλης. Η περαιτέρω ανάμειξή μου την επόμενη χρονιά, στο πλαίσιο της προκήρυξης διαγωνισμού για τη μετατροπή του κτιρίου σε Μουσείο Παλαιόπολης από το ΥΠΠΟ, επέτρεψε τη λεπτομερέστερη ενασχόληση με πτυχές της μελέτης που, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών, δεν ήταν δυνατή κατά την αρχική έρευνα το 19822.Όλους όσους συνέβαλαν με ποικίλους τρόπους στην ολοκλήρωση της αρχικής μελέτης στα αγγλικά και της παρούσας στα ελληνικά ευχαριστώ θερμά. Ιδιαίτερα θα ήθελα να αναφέρω το Βρετανικό Συμβούλιο και τον Α. Κυριάκη, που εξασφάλισαν την οικονομική υποστήριξη, όπως και το ζεύγος Γ. Καλογερόπουλου για τη γενναιόδωρη φιλοξενία τους κατά την πρώτη φάση της έρευνας (1982-1983). […](από τον πρόλογο του βιβλίου)