Η ελληνικότητα ως ποιότητα και ως ντροπή

“Βελτιώσεις” και συνθηματολογικός ριζοσπαστισμός είναι σκέτη απάτη. Ή θα εξαλειφθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα και οι διαπλεκόμενοι μαζί του “στύλοι της ανομίας” ή οριστικοποιείται η εξάλειψη του Ελληνισμού από τη σκηνή της Ιστορίας. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το μαχαίρι στο κόκαλο. Δεν αρκεί να φύγουν τα πρόσωπα. Για να λειτουργήσει η ζωή πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι θεσμοί. Ποιός μπορεί να τολμήσει την καισαρική τομή; Η ανάκαμψη από τη συντελεσμένη καταστροφή της πολιτικής-κρατικής υπόστασης των Ελλήνων δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Αλλά γι’ αυτό είναι και πρόκληση για πολιτικά αναστήματα με γερή ραχοκοκαλιά: Θέλει έκτακτο ταλέντο πολιτικό, λάμπουσα ανιδιοτέλεια, και τόλμη θυσιαστική το όραμα -τόλμη για ζωτικές διακινδυνεύσεις. Θέλει το “φιλί της ζωής” η χώρα: επιστράτευση της ποιότητας, των αρίστων του κοινωνικού σώματος.