Η ελληνική Δεξιά

Κύριο αντικείμενο της έρευνας αυτής αποτελεί η διεξοδική ανάλυση του κατεξοχήν εκφραστή της Ελληνικής Δεξιάς στο κομματικό επίπεδο, δηλαδή της “Νέας Δημοκρατίας” (ΝΔ), από την μεταπολίτευση το 1974 έως το 1993. Η έρευνα αποτελείται από έξι ξεχωριστά κεφάλαια. Στο πρώτο εξετάζεται η πορεία από την πτώση της χούντας προς τη μεταπολίτευση και τον εκδημοκρατισμό της χώρας καθώς και η ίδρυση της ΝΔ. Στα επόμενα τρία κεφάλαια, η ανάλυση στρέφεται πρωτίστως στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ΝΔ: στο δεύτερο εξετάζεται το πολιτικό της προσωπικό, στο τρίτο η οργανωτική της δομή και η ηγεσία της, ενώ στο τέταρτο αναλύονται οι ιδεολογικές αρχές, η στρατηγική και οι τακτικές του κόμματος, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μιας εμπειρικής έρευνας που έγινε μεταξύ στελεχών και μελών της ΝΔ στο περιφερειακό-τοπικό επίπεδο και συγκεκριμένα στο νομό Λάρισας στη Θεσσαλία, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989. Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο επιχειρείται μια κριτική αξιολόγηση των στοιχείων που προέκυψαν από την έρευνα στο σύνολό της. Το εάν και κατά πόσο τελικά η μελέτη αυτή δικαιολογεί το “εκδοτικό ρίσκο” και συμβάλλει στον εμπλουτισμό της σχετικής βιβλιογραφίας μένει να κριθεί. Πάντως, προσεγγίζει ένα θέμα με το οποίο ελάχιστοι έχουν στο παρελθόν (και μάλλον αποσπασματικά) ασχοληθεί, ενώ η ανάλυση και η οπτική που τελικά υιοθετείται προκύπτει αυστηρά και μόνο από θεωρητικά και εμπειρικά επιστημονικά δεδομένα, και δεν επηρεάζεται ούτε συνδιαμορφώνεται από οποιαδήποτε σχέση ή εξάρτηση, άμεση ή έμμεση, με το υπό εξέταση πολιτικό κόμμα. Εκεί διαφέρει και εκεί κυρίως θα οφείλεται η όποια -μικρή ή μεγάλη- αποτυχία ή επιτυχία αυτού του εγχειρήματος.