Η ειρωνεία

Τι είναι η ειρωνεία; Ποιες είναι οι μορφές που παίρνει; Ποιες, επίσης, είναι οι παγίδες που στήνει αλλά και την απειλούν; Ερωτήσεις πολύ λεπτές, στις οποίες ο συγγραφέας απαντά, όχι χωρίς ειρωνεία, με τη βοήθεια πάμπολλων παραδειγμάτων που δείχνουν την απέραντη μουσική και φιλοσοφική του παιδεία.Συνοπτικά, τι είναι η ειρωνεία, αν όχι η συνείδηση αλλά συνείδηση ήσυχη και χαρούμενη, ευδιάκριτη από την υποκρισία; Δεν υπάρχει χιούμορ χωρίς αγάπη, ούτε ειρωνεία χωρίς ευθυμία. Η ειρωνεία, κοντολογίς, σώζει ό,τι γίνεται να σωθεί. Για τις ψευδαισθήσεις είναι θανατηφόρα· παντού στήνει τον αραχνοΰφαντο ιστό της, όπου πιάνονται οι σχολαστικοί, οι ματαιόδοξοι και οι γελοίοι. “Ειρωνεία, ελευθερία αληθινή!” αναφωνεί ο Προυντόν από το κελί του στην Αγία Πελαγία.Η ειρωνεία θέτει τα πάντα σε αμφισβήτηση· με τα αδιάκριτα ερωτήματά της καταστρέφει κάθε ορισμό, ενοχλεί κάθε στιγμή την πομπώδη σχολαστικότητα που κλείνεται μέσα στους αυτάρκεις συλλογισμούς της. Χάρη στην ειρωνεία η σκέψη αναπνέει πιο ανάλαφρα, καθώς αναγνωρίζει το είδωλό της, που κινείται γοργά και τρίζει τα δόντια, μέσα στον καθρέφτη του στοχασμού.