Η δόξα και ο διχασμός

“Αν και παρήλθε δεκαήμερον αφ’ ης ετερματίσθη η δημοσίευσις εις το “Βήμα” των “Μυστικών Αρχείων της Βιέννης”, εν τούτοις σωρεία επιστολών και άλλων μαρτυριών εκ μέρους προσώπων τα οποία είχαν αναμιχθή εις τα, τραγικά γεγονότα του πρώτου διχασμού των Ελλήνων εξακολουθούν να καταφθάνουν εις τα γραφεία μας. Η ασυνήθης αυτή συρροή αποδεικνύει πόσον εκτεταμένον υπήρξε το ενδιαφέρον το οποίον επροκάλεσεν εις την Ελληνικήν Κοινήν Γνώμην το δημοσιευθέν από των στηλών μας ιστόρημα. Πλην ελαχίστων και ευεξήγητων εξαιρέσεων αι αντιδράσεις της ευρύτερας Κοινής Γνώμης απέναντι της δημοσιεύσεως του εν λόγω ιστορήματος υπήρξαν ευνοϊκοί, κλιμακούμενοι από της απλής επιδοκιμασίας μέχρι του ενθουσιώδους Επαίνου. Και ανεφέροντο οι έπαινοι εξ ίσου εις το γενονός ότι δια πρώτην φοράν κατέστη δυνατόν να αποκαλυφθούν από της πλευράς των Κεντρικών δυνάμεων πολύτιμα στοιχεία αφορώντα την πρόσφατον ιστορίαν μας όσον και εις την αντικειμενικότητα και την λεπτότητα με την οποίαν ο αναλαβών την παρουσίασιν των “Μυστικών Αρχείων” ιστοριοδίφης και καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βιέννης κ. Ενεπεκίδης ανταπεκρίθη εις την δύσκολον αποστολήν του.”Προσέφερεν, όμως, και μιαν άλλην υπηρεσίαν η δημοσίευσις των “Μυστικών Αρχείων της Βιέννης”: Ότι πρέπει να έπεισε τους διευθύνοντας τας τύχας μιας χώρας ότι δεν υπάρχει μυστικόν εις τον κόσμον αυτόν”.Εφημερίς “Το Βήμα”