Η αντίστιξη των τραυμάτων

ΤΡΑΥΜΑ ΕΚΤΟ , ΑΠΟ ΣΑΪΤΙΑ ΘΕΑΣ Χύθηκε στο είναι μου η παρουσία σου Λαχανιασμένη, ιδρωμένη Με το τόξο στα χέρια Το άνοιγμα του ρούχου σου αντιφέγγιζε την ηδονή μου Θεά του κυνηγιού με πέρασε το βέλος σου Από αιώνα σε αιώνα Καίνε τα σωθικά μου Αιμορραγώ από την πληγή σου Αιμορραγώ σπασμένες λέξεις Μέρες μικρές και μέρες ατελείωτες Αιμορραγώ στιγμές, εικόνες, υποσχέσεις Κοιμήθηκα ψιθυρίζοντας το όνομά σου Ίσως το ψιθύριζα όλη νύχτα Ίσως το ψιθύριζα από τότε που γεννήθηκα