Γλυπτική

[…] Η προσωπική μου εκδοχή ευνοήθηκε από το ποιητικό, προλογικό σημείωμα του καταλόγου, που υπογράφει η ίδια: “Σπάζοντας τις πέτρες ένιωσα να βγάζω από μέσα τους μορφές του παρελθόντος στο φως, για να μπορέσω, υπάρχοντας δημιουργικά στο τώρα, να ατενίσω άφοβα το μέλλον”.Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μήπως θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τη βιωματική και καλλιτεχνική πορεία της Βένιας Δημητρακοπούλου: “Σπάζοντας τις πέτρες”;Μήπως, τελικά, η Βένια, “φιλοκαλέουσα”, ξορκίζει τους δαίμονες υμνολογώντας τους;Φανή-Μαρία Τσιγκάκου