Για την ιστορία των ιδεών

Η ιστορία των ιδεών γεννιέται από τους κόλπους της φιλοσοφίας; Είναι αναγκαία η μαθητεία; Υπάρχει “κατώφλι” στο ερευνάν; Πώς ο υποψήφιος γίνεται ξανά και ξανά το ον που γνωρίζει; Ποιο είναι το κοινωνικό φύλο του υποψήφιου ερευνητή και της υποψήφιας ερευνήτριας; Ποιον ευνοεί η ανάδραση διδασκαλίας και έρευνας. Διανύει κάθε υποψήφιος το “στάδιο του καθρέφτη”; Πώς στοιχειοθετείται η “έξις του ερευνάν”; Η πράξη της “ανάγνωσης” πώς τελεσφορεί; Ποιος “συνοριοφύλακας” καταγράφει την “παρανάγνωση”; Παραμένει η “ιστορική αίσθηση” ως “έκτη αίσθηση” του ανθρώπινου όντος; Σε τι ακριβώς συνίσταται το “ιστορικώς εννοείν”; Η ιστορικο-κριτική ανάγνωση στρέφει το κείμενο προς το “συγκείμενο”; Ο υποψήφιος ιστορικός των ιδεών πώς κατανοεί την ιστορία; Τι καθιστά την Ερμηνευτική διαλεκτική; Στο παρόν βιβλίο δίδονται απαντήσεις σε περίπου διακόσιες τριάντα ερωτήσεις με αντικείμενο το σχεδιασμό και την πραγματοποίηση της επιστημονικής εργασίας, στο πεδίο των επιστημών του ανθρώπου και σε ό,τι μπορεί να νοηθεί ως “ιστορία των ιδεών”.