Γερμανικός και αγγλικός ρομαντισμός

Το κείμενο του διάσημου Τσέχου διανοητή Ρενέ Βέλλεκ, που παρουσιάζεται εδώ, έχει σαν κύριο στόχο του την πρόκληση που ο Άρθουρ Ο. Λοβτζόυ διατυπώνει στο βασικό του κείμενο: “Περί της διακρίσεως των ρομαντισμών” (1924). Συγκεκριμένα ο Λοβτζόυ αποφαίνεται πως “θα έπρεπε να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη “ρομαντισμός” στον πληθυντικό. Αυτό βέβαια αποτελεί ήδη την πρακτική των πλέον προσεκτικών και παρατηρητικών ιστορικών της λογοτεχνίας, στον βαθμό που αναγνωρίζουν ότι ο “ρομαντισμός” μιας χώρας πολύ λίγα κοινά σημεία έχει με εκείνον κάποιας άλλης, και ότι σε όλες τις περιστάσεις πρέπει να ορίζεται με διακεκριμένους όρους. Αλλά η διάκριση των ρομαντισμών που έχω κατά νου δεν αποτελεί μόνο ή κυρίως ένα διαχωρισμό πάνω στη βάση της εθνικότητας ή της γλώσσας. Αυτό που απαιτείται είναι ότι η οποιαδήποτε σπουδή του θέματος θα έπρεπε να ξεκινά από μιαν αναγνώριση μιας “εκ πρώτης όψεως” πολλαπλότητος ρομαντισμών, πιθανώς διακεκριμένων συμπλεγμάτων σκέψεως, ένας αριθμός των οποίων μπορεί να εμφανίζεται σε μια χώρα”. Τη θέση ακριβώς αυτήν επεξεργάζεται ο Βέλλεκ, ως προς τη μορφή της πολλαπλότητος την οποία θα πρέπει να εννοήσουμε σχετικά με την πραγμάτωση του ρομαντισμού στις δύο βασικές κοιτίδες του: την Αγγλία και τη Γερμανία. […](από το σημείωμα του μεταφραστή)