Εξομολόγηση και πνευματικός πατέρας

Στην πέτρα δεν “φυτρώνει” πρασινάδα. Και χωρίς πνευματικό πατέρα και καθαρή εξομολόγηση δεν “φυτρώνει” πνευματική ζωή. Ό,τι είναι το εύφορο χωράφι για την καλλιέργεια, είναι και για την πνευματική ζωή η καθαρή εξομολόγηση και ο πνευματικός πατέρας. Όταν ο Κύριος κάλεσε τον Σαούλ στο κήρυγμα, δεν του είπε, “αυτό κι αυτό να κάνεις”, ούτε τον έστειλε σε σοφό ή έστω σ’ άγιο άνθρωπο, αλλά στον ιερέα Ανανία (Πράξ. 9:6), θέλοντας να μας πει μ’ αυτό, πως για θέματα πνευματικά δεν πρέπει να περιμένομε ουρανόθεν οδηγίες, αλλά να απευθυνόμαστε στους “αντιπροσώπους” Του, δηλ. στους ιερείς. Ο Σαούλ μπορούσε να πει στον Κύριο: “Γιατί δεν μου λες Εσύ τι πρέπει να κάνω; Γιατί με στέλνεις σ’ άνθρωπο; Καλύτερα ξέρει αυτός από Εσένα; Αν είναι, Κύριε, να πάω στον Ανανία δε χρειάζεται! Ξέρω και από μόνος μου!”. Όμως δεν αντιμίλησε στον Κύριο. Γι’ αυτό και έγινε ο μεγάλος Παύλος! Αν και μεις μιμηθούμε τον Παύλο, (που έκανε ό,τι του υπέδειξε ο π. Ανανίας), αν και εμείς (με την καθαρή εξομολόγηση) ανοίγομε την καρδιά μας στον πνευματικό πατέρα μας, θα ανεβαίνομε ψηλά πνευματικά. Μερικά από τα ζητήματα αυτά θίγονται στο παρόν βιβλίο.