Έρωτες γυρίνων και κρίνων

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται ένα θεατρικό έργο σε πέντε πράξεις, μια “τραγικωμωδία ηθών και εθίμων” κι ένα σύντομο διήγημα, ιδέα ίσως για ένα φιλμ νουάρ γυρισμένο στους δρόμους της Ταγγέρης. Η μυθολογία του πηγάζει κατευθείαν από τις “Χίλιες και μία νύχτες”, το έργο του Ζαν Ζενέ, “Το τσάι στη Σαχάρα” του Πωλ Μπόουλς και το “Γυμνό ψωμί” του Μωχάμεντ Σουκρί. Η αναζήτηση του χαμένου παράδεισου μιας παιδικής αθωότητας, τα χαμάμ, το λιμάνι, η έρημος, τα ανθρώπινα συναισθήματα και οι δύσκολες σχέσεις των αντρών όταν παλεύουν να αποδεχθούν και να βιώσουν τον ερωτισμό που γεννιέται μεταξύ τους. Η ενοχή και το απαγορευμένο, ο έρωτας με την απαίτηση της μοναξιάς και της πνευματικότητας που απεχθάνεται τη σύγκριση με την πορνογραφία. Και η υποκρισία και ο ρασιοναλισμός του δυτικού ανθρώπου που όλα τα βιώνει και όλα τα υπομονεύει με την απαίτησή του να καταλάβει. Να καταλάβει τι; Η μαγεία της ζωής δεν αναλύεται. Ο έρωτας, ο θάνατος, οι άλλες διαστάσεις του χώρου και του χρόνου, της ύπαρξης και της ανυπαρξίας. Το χάος και η ανάγκη της αρμονίας. Ο Θεός και ο διάβολος.