Επτά ή οκτώ μαθήματα θεάτρου

“Εκπαιδεύω έναν ηθοποιό σημαίνει αποσύρομαι, χάνομαι. Ο εκπαιδευτής πρέπει να πεθαίνει μέσα στον ηθοποιό. Ενώ ο σκηνοθέτης, όταν διευθύνει έναν ηθοποιό, πρέπει να είναι μέσα στον ηθοποιό, απόλυτα, ολοκληρωτικά. Η δυσκολία προκύπτει όταν επιζητάς την τελειότητα: τότε πρέπει να βρεις την αρμονία ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο στοιχεία που αλληλοαποκλείονται· πρέπει να το κάνεις αυτό ώστε να μην πεθάνεις πολύ ο ίδιος, και να μη σκοτώσεις πολύ τον ηθοποιό, να μην τον θανατώσεις.Είναι μια εξαιρετικά λεπτή, ευαίσθητη τέχνη.”(Ανατόλι Βασίλιεφ, “Επτά ή οκτώ μαθήματα θεάτρου”)Το βιβλίο περιλαμβάνει έναν πρόλογο του Στάθη Λιβαθινού, ένα κείμενο της Ναταλίας Ισάεβα και ένατου Ανατόλι Βασίλιεφ (εισαγωγικά σημειώματα για την ελληνική έκδοση), καθώς και επίμετρο με μιαμελέτη της Φρσγκίσκης Αμπατζοπούλου, ένα επιπλέον κείμενο του Ανατόλι Βασίλιεφ σχετικά με τηνπαράσταση της “Μήδειας” και αποσπάσματα από άρθρο της Ναταλίας Ισάεβα που πραγματεύεται τρεις παραστάσεις του Ανατόλι Βασίλιεφ (επίμετρο).Αυτά τα κείμενα (εκτός από το άρθρο της Ν.Ι. στο επίμετρο) είναι γραμμένα ειδικά για την ελληνικήέκδοση.