Έπου…

[…] Στη σημερινό του έργο -έργο πολύπονο και πολύμοχθο- με τίτλο “Επού”, που σημαίνει ακολούθα, αναφέρεται, διεξοδικά και με ενάργεια, ο συγγραφέας στις αρχαίες εταίρες, στα χρόνια των καλλίγραμμων και ελκυστικών γυναικών, στον τότε συγκερασμό της ψυχής και του σώματος, της ομορφιάς και του πόθου, τ’ αληθινού και του θείου έρωτα που με την προσεγμένη συμπεριφορά και επικοινωνία των αρχαίων Ελλήνων, ανέβαζε τους ανθρώπους στα ύψη κι οδηγούσε τη γυναίκα και τον άνδρα σ’ ένα θεϊκό σμίξιμο ανείπωτης ολοκλήρωσης. Κι αν πεις πως ακολουθάς τον συγγραφέα και τη Σινώπη στη διαλογική τους συζήτηση, τότε συνεπαίρνεσαι και μεθάς κι εσύ μέσα στην απεραντοσύνη της περιδιάβασης, αυτής της συναρπαστικής διήγησης της εταίρας Σινώπης, που ο επαγωγικός τρόπος του συγγραφέα σε κάνει να κρέμεσαι από τη γλώσσα της.[…] (από τον πρόλογο του βιβλίου)