Εκσυγχρονισμός, φυγή προς τα εμπρός

Η νέα εποχή και ο διαφορετικός πολιτικός πολιτισμός που σηματοδότησε πριν από δύο χρόνια η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κώστα Σημίτη θα έχει ενδιαφέρον εάν οδηγήσει τη χώρα σε μια φυγή προς τα εμπρός, εάν η νέα γενιά της πατρίδας μας διαπιστώσει ότι της επιφυλάσσεται ένα καλύτερο αύριο και αναγνωρίζει στην νέα αυτή εποχή τις νέες ιδέες και τα νέα οράματα που δεν θα παραμείνουν απλές διακηρύξεις, αλλά θα περιέχουν ουσιαστικό πρακτικό περιεχόμενο για τη ζωή. Θα έβρισκαν τότε δικαίωση τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: “Χαίρουμαι να βλέπω τη νέα γενεά να καταφρονάει τις παλιές αξίες και να εφευρίσκει νέες. Χαίρουμαι, γιατί έτσι νοιώθω χειροπιαστά τη δρασκελιά που έκαμε η ζωή από τη μια νιότη, τη δική μου, ίσα με την άλλη, τη μοντέρνα. Και μένα μου αρέσει ο γοργός ρυθμός, δεν ανέχουμαι το σίγουρο αξεδιάκριτο σάλεμα, θα’ θελα να δω να κάνει η ζωή όσο το μπορετό περισσότερη πορεία”.