Είσαστε όλοι σας καθάρματα

“Είσαστε όλοι σας καθάρματα” (2002). Κάτω από αυτό τον προκλητικό τίτλο, κρύβεται ένα κείμενο από τα πιο ευαίσθητα και ερεθιστικά του συγγραφέα. Αποσπασματικές μνήμες, τραυματικές εμπειρίες, αιχμηροί σχολιασμοί. Η μονολογική αφήγηση, οι συνεχείς μεταπηδήσεις σε χώρο και χρόνο μεταφέρουν με τόλμη και ελευθεριάζουσα γλώσσα, με φαρμακερό χιούμορ ως το σαρκασμό, μια πολύ συχνά ωμή πραγματικότητα.