Εφηβεία και κοινωνία

Σκοπεύω να συζητήσω τη νεανική γυναικεία σεξουαλική παραβατικότητα από τη σκοπιά μιας ψυχαναλυτικά προσανατολισμένης κοινωνικής επιστήμης. Η αγχογόνος φύση αυτού του προβλήματος έχει τόσο βαθιά επηρεάσει τις σύγχρονες θεωρητικές και θεραπευτικές προοπτικές που η πρώτη μας δουλειά θα πρέπει να είναι να υποβάλουμε σε αυστηρή εξέταση τον “επιστημονικό” ορισμό και τη θεραπεία τέτοιων κοριτσιών από τη σκοπιά μιας Wissenssoziologie της ψυχιατρικής – δηλαδή, από τη σκοπιά εκείνης της εν μέρει ιστορικής κι εν μέρει κοινωνιολογικής επιστήμης που θέλει να εξηγήσει και να καταλάβει τις θεωρίες και τις πρακτικές της ψυχιατρικής επιστήμης από την άποψη των αδιάλυτων συνάφειών της με τον πολιτισμό ο οποίος την παράγει. […][Η σεξουαλική παραβατικότητα των νεαρών κοριτσιών σε μια πουριτανική κοινωνία]Η προ-πλατωνική, και γενικότερα προ-ελληνιστική ομοφυλοφιλία, που είναι το αντικείμενο αυτής της μελέτης, έχει τις περισσότερες φορές διαλυθεί ερμηνευτικά παρά εξηγηθεί. Γι’ αυτό και, παρ’ όλο που η διαστροφή είναι ψυχιατρικό πρόβλημα, δεν γνωρίζω καμία προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η ελληνική ομοφυλοφιλία ψυχιατρικά ή ψυχαναλυτικά, ίσως εξαιτίας της εσφαλμένης πεποίθησης πως η ψυχανάλυση κάνει τα πράγματα να φαίνονται χειρότερα από ό,τι είναι. Όμως, όταν κανείς αντιμετωπίζει τα πράγματα με ειλικρίνεια, ανακαλύπτει συνήθως πως είναι λιγότερο τερατώδη από τη σκιά που ρίχνουν στον τοίχο. Ψυχιατρικώς, η ομοφυλόφιλη συμπεριφορά είναι, από κάποιες απόψεις, λιγότερο παθολογική απ’ όσο η ψυχολογική ομοφυλοφιλία την οποία εξιδανίκευσε ο Πλάτων. […][Η ελληνική ψευδο-ομοφυλοφιλία και το “ελληνικό θαύμα”]