Δωδέκατη νύχτα ή Αυτό που επιθυμείτε

Η “Δωδέκατη Νύχτα ή Αυτό που επιθυμείτε”, αφιερώνεται στα 400 χρόνια του Σαίξπηρ (1564-1616) του μέγιστου δραματουργού και ποιητή, που πλάι στη διαχρονική και παγκόσμια μαγεία της πένας του είχε, από όλους τους νεότερους και αρχαίους, την πιο πλατειά και γεμάτη κατανόηση ψυχή και που ο πιστός καθρέφτης του των τρόπων και της ζωής έχει την ευστάθεια της αλήθειας.Η μετάφραση του Βραβευμένου μεταφραστή και θεατρανθρώπου Αριστείδη Λαυρέντζου αποτέλεσε τον κορμό της παράστασης του Θιάσου “Θέσπις” των Βρυξελλών την άνοιξη του 2017.Ας έρθει ο θάνατος κι ας μπω,σε κυπαρίσσι λυπημένο.Ας φύγει η ανάσα να μη ζω,για αγάπη ανάλγητη πεθαίνω.Μ’έλατο τ’άσπρο σάβανό μουνα το ετοιμάστε.Πιστός μέχρι το θάνατό μου,να το θυμάστε.Κανένας άνθη ευωδιαστάστο φέρετρό μου μη σκορπίσει.Λείψανο, τάφο μου και οστάφίλος κανείς μη χαιρετίσει.Λυγμοί χιλιάδες για ν’ αποφευχθούνκάπου ας με θάψουν,αγάπης μάτια μη με βρουνγια να με κλάψουν.(Φέστε, Δεύτερη πράξη, σκηνή 4)Ω, έρωτα ακοίμητε, με δίψα για το νέο,που ενώ τα πάντα νιώθεις και χωράςσαν θάλασσα πλατιά, ό,τι έρχεται σε σε,όσο ακριβό και μέγα, ένα λεπτό αρκείγια ν’απαξιωθεί, να χαμηλώσει.Πλήθος μορφές η ερωτική επιθυμία:Είν’ η πιο τέλεια φαντασμαγορία.(Ορσίνο, Πρώτη πράξη, σκηνή 1)Όταν είναι κανείς γενναιόδωρος, με καθαρή συνείδηση και ελεύθεροπνεύμα, αυτά τα πράγματα που άλλοι θεωρούν βλήματα κανονιού, ταβλέπει σαν σαΐτες για πουλάκια.(Ολίβια, Πρώτη πράξη, σκηνή 5)Πόσο εύκολο η στάμπα ωραίου πλανευτήνα χαραχτεί στην κέρινη καρδιά γυναίκας!(Βιόλα, Δεύτερη πράξη, σκηνή 2)Η τρέλα διατρέχει την οικουμένη σαν τον ήλιο. Ακτινοβολείπαντού.(Φέστε, Τρίτη πράξη, σκηνή 1)Άλλοι γεννιούνται μεγάλοι, άλλοι κατακτούν το μεγαλείοκαι σε άλλους τους προκύπτει.(Μαλβόλιο, Δεύτερη πράξη, σκηνή 5)