Δώδεκα

Πετρούπολη, χειμώνας του 1917-18, νύχτα. Η πόλη είναι βυθισμένη στην δίνη των αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ των Μπολσεβίκων και των “Μπουρζουάδων”. Σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα εγκληματικότητας, εξαχρείωσης, πείνας, καχυποψίας και τρομοκρατίας – κι ενώ μαίνεται η χειρότερη χιονοθύελλα, μια ομάδα δώδεκα κομμουνιστών πολιτοφυλάκων περιπολεί στους έρημους δρόμους, συναντώντας πρόσωπα χαρακτηριστικά των τάξεων που συνέθεταν την προεπαναστατική κοινωνία…. Αν ο Μαγιακόβσκη θεωρείται “ο ποιητής” της Ρωσικής Επανάστασης, το “Δώδεκα” του Αλέξανδρου Μπλοκ θεωρείται “το ποίημά” της. Γραμμένο τον Δεκέμβρη του 1917 και δημοσιευμένο τον Μάρτιο του 1918 στην επαναστατική εφημερίδα “Εργατικό Λάβαρο” επιβλήθηκε αμέσως τόσο ως επαναστατικό όσο και ως αντεπαναστατικό έργο! Σίγουρα όμως παραβίασε την ποιητική συνθήκη της εποχής του, ίδρυσε μια καινούργια συνθήκη, η οποία απαιτούσε καινούργιες ποιητικές και αναγνωστικές συνειδήσεις.