Δίπλα στην Ελένη Καζαντζάκη

Από καιρό ήθελα να γράψω για την Ελένη Καζαντζάκη αλλά το ανέβαλα, γιατί δίσταζα ν’ αγγίξω αυτό το θέμα. Μια συνέντευξη όμως διαφέρει, γιατί μέσα από το πλέγμα των ερωταποκρίσεων αναδύεται ζωντανά η πραγματική ιστορία του προσώπου που προσδοκούμε να παρουσιάσουμε την αλήθεια του. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων, αντί ενός, οι οποίοι συνεργάζονται για την ανάδειξη μιας προσωπικότητας, της προσδίδει ζωντάνια, έτσι ώστε η πεταλούδα ν’ ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει κι αυτό το πέταγμα αξίζει να καταγραφεί και όχι η στασιμότητα.Σ’ αυτήν την εργασία δεν κράτησα ομοιογένεια ούτε ακριβή σειρά γεγονότων και περιστατικών, αντίθετα με εργαλείο μου τον ελεύθερο συνειρμό περιέγραψα τα γεγονότα όπως αυτά έφταναν στην επιφάνεια, αυθόρμητα και αβίαστα ώστε να περιγράψουν πάνω απ’ όλα μια πραγματικότητα και να προσδώσουν στο βιογραφούμενο πρόσωπο ακέραια την οντότητά του.Η προσπάθεια μας αποσκοπεί στο να δώσουμε στην Ελένη Καζαντζάκη το πραγματικό της πρόσωπο. Η Ελένη Καζαντζάκη στην πραγματικότητα ήταν ζωντανή, εύστροφη, δυναμική, εργατική στο έπακρο, μια αγωνίστρια της ζωής. Ακόμα, χωρίς να υπερβάλω, θα την χαρακτήριζα σα μια “Ηγερία” στο πλάι μιας εκπληκτικής προσωπικότητας όπως ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης.