Δίδυμη αγάπη

“Ξαφνικά, χωρίς να κοιταχθούν καν, πιάστηκαν χέρι-χέρι, αποκωδικοποιώντας τον κωδικό που µόνο ο έρωτας ξέρει να δημιουργεί. Έσφιξαν ο ένας το χέρι του άλλου κι άρχισαν να προχωράνε πιο έντονα σαν να ήθελαν να φθάσουν κάπου γρηγορότερα. Το φεγγάρι μισό, τ’ αστέρια αχνά και η δροσισμένη απ’ την νύχτα μυρωδιά των άγριων λουλουδιών ήταν οι µόνοι βουβοί μάρτυρες του έρωτα που καλωσόριζε την αγάπη που γεννιόταν κι είχε ανάγκη από την ζεστή αγκαλιά τους. Αμίλητοι σχεδόν, µε ιδρωμένα τα χέρια από το σφίξιμο, έφθασαν λίγο πριν από το σπίτι της Ερωφίλης. Εκεί, αν και το ζευγάρι δεν είχε πρότερη ερωτική εμπειρία, ένωσε τα χείλη του, τα µάτια τους μουρμούρισαν λόγια έρωτα και οι καρδιές τους ορκίστηκαν αιώνια αγάπη. Με µια ψιθυριστή “καληνύχτα” ξέσφιξαν τα χέρια, ξεκόλλησαν τα χείλη κι άφησαν το όνειρο της αγάπης τους στα χέρια του Μορφέα, που αυτό το βράδυ θα τους έπαιρνε στα απαλά φτερά του να τους ταξιδέψει εκεί όπου µόνο ο έρωτας έχει το κλειδί που ανοίγει την πύλη της απόλυτης ευτυχίας”.