Δεν υπάρχει ψεύτης σκύλος

Αυτές είναι µικρές ιστορίες καθηµερινών σκυλιών που έζησαν µαζί µου, που άκουσα ή διάβασα γι’ αυτά και µερικές ψηφίδες από την σχετικά άγνωστη παρουσία σκύλων στο πλάϊ σπουδαίων ανθρώπων στις πιο δραµατικές στιγµές της Ανθρωπότητας. Ένα µικρό, έστω και άτεχνο, άγαλµα από λέξεις, αφού κανονικό δεν τους φτιάξαµε ακόµη, για αυτή την πολύτιµη παρέα µας στα σκοτεινά δάση και τους απέραντους λειµώνες της Ιστορίας, στα βοσκοτόπια και στα σπίτια µας, στα πολιορκηµένα τείχη µας, ακόµη και στην δροµαία έφοδο του άνθους της Αθήνας και των Πλαταιών στον Μαραθώνα. Στην αγκαλιά ενός παιδιού, στα ξάγναντα πάνω από το κοπάδι του κοιτώντας µε αφοσίωση τον βοσκό αφέντη του, στο πλευρό ενός αστυνοµικού, στρατιώτη ή απλά αφηµένος στο χάδι ενός µοναχικού ανθρώπου σε ένα σκοτεινό διαµέρισµα, ο σκύλος είναι ο πιο παλιός µας_x000D_
σύντροφος, µια ακόµη απόδειξη πως ο Θεός µας αγαπάει.