Χρόνος

ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ‘’Κλέφτης! κούκλας ρούχων!’’Για να την πουλήσειΜπορεί να την λατρέψειΣιωπηλήΑπό κάτω άφυληΆρα χωρίς απαιτήσειςΕυθύνες.‘’Πείτε μου αν τον είδατε στο πρόσωπο’’Είχε πόνο στα μάτιαΚι ήταν κόκκιναΚαι λίγο τρόμο στα χέρια.Στο χρώμα της στάχτης ο ουρανόςΓαλακτώδης στο σκούρο τηςΕκείνη.Αυτός έχει πάντως πλέονΑγκαλιά μια κούκλαΣτον ώμο οριζόντιαΣαν μετά δολοφονία.Δεν μετριέται το πάθοςΜετριέται ο πόνος;Αυτή μετριέται-Είναι για νούμερα 38-43Τρελός έρωταςΠανηδονιστικό πάθοςΜε διαστάσεις.