Χρόνος, εργασιακή πειθαρχία και βιομηχανικός καπιταλισμός

Στο παρόν κείμενο ο συγγραφέας πραγματεύεται γλαφυρά το πώς άλλαξε ο τρόπος, με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον χρόνο. Ξεκινά από την εποχή που το ρολόι ήταν το πολύ ένα αξιοπερίεργο και σπάνιο αντικείμενο και φτάνει στην εποχή που γίνεται κυριαρχικός ρυθμιστής της καθημερινής μας ζωής.Τη Δευτέρα ή την Τρίτη, σύμφωνα με την παράδοση, ο χειρωνακτικά εργαζόμενος προσαρμόζεται στον αργό ρυθμό της μελωδίας “Έεεεεχουμε καιρό, έεεεεεχουμε καιρό”. Την Πέμπτη και την Παρασκευή, εργάζεται στον γοργό ρυθμό “Άλ-λη μια μέρα, άλ-λη μια μέρα”.Ο πειρασμός για χουζούρι, για άλλη μια ώρα στο κρεβάτι, φόρτωνε τη δουλειά στο βράδυ, και τότε έπρεπε να γίνει στο φως των κεριών.