Άρρητο

… Λευκά κεριά μετεωρίζονται στο σκοτάδι ανάβοντας ουρανό ως τη ζωή μας κι ο άνθρωπος ξημερώνει άνθρωπος εξημερώνοντας το θάνατο μέσα του. Παιδική ηλικία ψιχαλίζει στη γη…. αέρας σηκώνεται στις φωνές των αστεριών πέφτοντας συνέχεια ανοίξεις και η ψυχή ξεπαγιάζει ανθρώπινη ουσία. Είμαι χρώμα τόσο πολύ χρώμα μες στο θάνατο που μαζεύω από το χέρι του τις τελευταίες λέξεις των νεκρών και φτιάχνω φως