Απόγειο και κρίση της πρωτοποριακής ιδεολογίας

… Αλλά και η θέση της πρωτοπορίας δεν ήταν, και δεν μπορούσε να είναι, λιγότερο αμφιλεγόμενη. Η οξύτατη κριτική που άσκησε εναντίον του συστήματος είχε ταυτόχρονα τη μορφή ενός δραματικού αγώνα ενσωμάτωσης μέσα στο ίδιο το σύστημα. Αν ο αγώνας αυτός προέβαλλε ένα χαρακτήρα μεσσιανικό, ουτοπικό, με έκτυπα συχνά τα στοιχεία εξάρτησής του από ένα μοντέλο αισθητικής αναρχίας ή στιλιστικού ολοκληρωτισμού, είναι γιατί η ίδια έπρεπε να επινοήσει μια προοπτική ένταξής της στην κοινωνική πραγματικότητα και την κοινωνική παραγωγή. Αλλά εδώ ακριβώς είναι που δηλώνονται τα αδιέξοδα και η αλληλοσυμπληρούμενη αμφισημία της στρατηγικής της.Διάρθρωση του βιβλίου:Μέρος Α’: “Η πρωτοπορία ως ιστορικός όρος του μοντερνισμού”Μέρος Β’: “Η Τέχνη ως μαχόμενη εμπροσθοφυλακή”Μέρος Γ’: “Το απόγειο και η κρίση”Μέρος Δ’: “Apocalypsis Sine Figura”Ντοκουμέντα: I: “Οι διανοούμενοι ως κοινωνική πρωτοπορία”,II: “Επιλογή κειμένων της πρωτοπορίας”.Βιβλιογραφία, Πίνακες, Index.