Καλάθι (0) Κλείσιμο

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.

Προσφορά!

Από τον “Γολγοθά μιας ορφανής” στο ΠΑ-ΣΟΚ και μετά στο ΣΥ-ΡΙΖΑ

16,20

ISBN: 960-322-561-4
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σολδάτος Γιάννης 1952-
ΕΚΔΟΤΗΣ: Αιγόκερως
ΣΕΛΙΔΕΣ: 352

+
Προσθήκη στα Αγαπημένα

Παρακαλούμε, μην προχωρήσετε σε τραπεζική κατάθεση έως ότου σας επιβεβαιώσουμε τη διαθεσιμότητα των προϊόντων που έχετε παραγγείλει.

Παραλαβή από το κατάστημα κατόπιν
ραντεβού με click away

Κάντε την παραγγελία σας, επιλέξτε παραλαβή με click away και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας, για να ορίσουμε ημέρα και ώρα προσέλευσης στο κατάστημα.

Περιγραφή

Το κύριο θέμα, λοιπόν, αυτού του βιβλίου είναι ο εμπορικός κινηματογράφος της χώρας, από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 ως τα το τέλος της μεθεπόμενης δεκαετίας, κάπου εκεί με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, λίγο πριν, λίγο μετά, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού το αντικείμενό μας δεν επηρεάστηκε άμεσα από μεταπολιτεύσεις, δικτατορίες και δημοκρατίες. Άλλοι ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στην εμπορική πτώση του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου, άσχετοι και ανεξάρτητοι από αυτούς που οδήγησαν στην πτώση της δικτατορίας.Ο τίτλος αυτού του βιβλίου παραπέμπει σε ταινία του 1954 και θα μπορούσε κανείς να με κατηγορήσει για κλοπή του εμβληματικού βιβλίου του Ζίγκφριντ Κρακάουερ: “Από τον Καλιγκάρι στον Χίτλερ” ή του άρθρου του Γιώργου Μαρή στο περιοδικό “Πάλι”, με τίτλο: “Από της μοίρας τ’ αποπαίδι στον Καραμανλή”. Γιατί όχι;Όσον αφορά στις ταινίες, που εντάσσονται εδώ, και που η εμπορική τους σταδιοδρομία ήταν ασήμαντη, αυτό δεν οφείλεται σε λάθος κατάταξη, αλλά σε κακή εμπορική πράξη των δημιουργών τους. Τα κίνητρα και οι προδιαγραφές μετράνε στην κατάταξη, σε συνάρτηση με το τελικό αποτέλεσμα. Ο παραγωγός δήλωνε με το ξεκίνημα της ταινίας του και με βάση τις ενδείξεις που υπήρχαν, την επιθυμία του να γυρίσει μια ταινία που καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία της κατασκευής της θα έπαιζαν τα αναμενόμενα κέρδη. Αν ο σκηνοθέτης μιας τέτοιας ταινίας κατάφερνε με τις ικανότητές του, ή και με την πονηριά του, και μετέτρεπε την ταινία, ως κάποιο βαθμό, και σε καλλιτεχνικό προϊόν, πέραν του εμπορικού, αυτό είναι μια δεύτερη ιστορία, που κανένας παραγωγός δεν την αρνήθηκε. Εξάλλου, δεν υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ Τέχνης και Ταμείου.Αυτόν τον κινηματογράφο υπηρέτησε στην ανάπτυξη της η Ελληνική Κινηματογραφική Βιομηχανία, με θετικά αποτελέσματα τόσο για τη βιομηχανία της χώρας όσο και για την τέχνη του κινηματογράφου. […]Δίπλα σ’ αυτόν τον κινηματογράφο υπάρχει και ένας άλλος, “ειδικός”, “περιθωριακός”, “νέος”, “καλλιτεχνικός”, όπως υπάρχει και η ελληνική γραμματεία που δείχνει έναν άλλο δρόμο, αυτόν που δεν ακολούθησε η χώρα.

Δείτε Επίσης