Απέναντι στον ίδιο εχθρό

Δεν ένιωθε το χορτάρι κάτω από τα πόδια του, δεν άκουγε τις φωνές των πρακτόρων της Σάο Ντέλφεν πίσω του, δεν ένιωθε τον πόνο των σπασμένων πλευρών και των ανοικτών πληγών παντού στο κορμί του. Το μόνο που μπορούσε να δει μέσα στον πανικό που συνέβαινε γύρω του ήταν το τρομοκρατημένο βλέμμα της Άντα που του φώναζε να μείνει εκεί, ενώ ο φρουρός σημάδευε τον κρόταφό της. Η ασημένια σφαίρα του Σαμουήλ διαπέρασε τη δεξιά του ωμοπλάτη κάνοντάς τη κομμάτια. Το χτύπημα έκανε τον λυκάνθρωπο να χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του και από την ορμή να συρθεί μερικά μέτρα παραπέρα μέσα στο χορτάρι. Δεν ένιωθε πλέον τον πόνο. Η απώλεια αίματος ήταν μεγάλη. Σήκωσε το κεφάλι με τις τελευταίες του δυνάμεις για να κοιτάξει πίσω προς τον Σαμουήλ που τον σημάδευε. Ψέλλισε μία τελευταία “συγνώμη” που δεν τα κατάφερε τη στιγμή που το δάκτυλο του τραγανθρώπου γλιστρούσε στη σκανδάλη.