Άνευ λόγου…

Τα σκίτσα του Στέφανου Ιωσήφ μπορεί να είναι “άνευ λόγου” χωρίς λόγια δηλαδή, αλλά είναι Άξια λόγου. Είναι πιο εύγλωττα από χιλιάδες λέξεις. Πιο ευφυή από τις “εξυπνάδες” της αγοράς. Πιο αιχμηρά από νυστέρι όπου χρειάζεται και σε κάθε περίπτωση χαμηλόφωνα και υπαινικτικά. γι’ αυτό δεν γελάς μαζί τους αλλά χαμογελάς (με νόημα ίσως…). Τα σκίτσα του Στέφανου Ιωσήφ χαράζουν το χαρτί, γδέρνουν το δέρμα, αιχμαλωτίζουν το βλέμμα, συχνά χαϊδεύουν, καθώς έχουν μια ποιητική αύρα, όπου μια αλατιέρα δημιουργεί ένα Γαλαξία στο στερέωμα και ένα νύχι, πετάγεται (τσακ) από τον νυχοκόπτη, για να γίνει μισοφέγγαρο στον νυχτερινό ουρανό.