Ανδρέας Λασκαράτος και Μικέλης Άβλιχος

…Ο Λασκαράτος λέει την αλήθεια γελώντας και ο Άβλιχος την γράφει με πίσσα και με θειάφι. Δυστυχώς από το μεγαλύτερο σατυρικό του έργο, την “Πινακοθήκη της Κολάσεως”, μόνο αποσπάσματα εσώθηκαν. Σαν λυρικός παρουσιάζει βαθειά συγκίνηση. Ο χρωματισμός των εικόνων είναι ζωηρός και λεπτός. Φροντίζει το δούλεμα της μορφής. Ο λυρικός Άβλιχος μπορεί να σταθεί πλάι στους καλύτερους αντιπροσώπους της Επτανησιακής Σχολής.(Δ. Ζακυνθηνός – “Ιόνιος Ανθολογία” Τεύχος 6, 1927)Η Κεφαλληνία με το άφθαστο και ιδιόρρυθμο σατυρικό πνεύμα και με τα σατυρικά μυδραλιοβόλα ολκής του Λασκαράτου, Άννινο Θεμ. και Μπάμπη, Γ. Μολφέτα και Μιχ. Άβλιχο, κατέχει μια εκλεκτή θέση στο παγκόσμιο σατυρικό στερέωμα, όπου τα σπινθηροβόλα πνεύματα εκπέμπουν τους ευεργετικούς σπινθήρας των και καυτηριάζουν τα κακά και σάπια, με τις ευεργετικές ακτίνες των, σκορπούν την χαρά και την ευθυμία και γελοιοποιούν φθοράς και ανηθικότητας. (“Η Σάτυρα στην Κεφαλονιά”, Τόμος Α, 1939, σελίδες 29-30)Στη ζωή και το έργο των δύο σημαντικότερων σατιρικών ποιητών από την Κεφαλονιά, του Ανδρέα Λασκαράτου και του Μικελή Άβλιχου, παρουσιάζει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Βαγγέλης Σακκάτος στη μελέτη όπου παρατίθενται τα συμπεράσματα μίας συστηματικής έρευνας που διήρκεσε περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ιδωμένοι από τη φιλοσοφική τους διάσταση, οι στίχοι των ποιητών αναλύονται με βάση τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν στα Επτάνησα και την Ελλάδα των τελών του δέκατου ένατου και των αρχών του εικοστού αιώνα. Αναδεικνύοντας το πολύπλευρο ταλέντο των δύο ποιητών, αλλά και την ιδιαιτερότητα του σατιρικού λόγου σε μία περίοδο έντονων εθνικών αγώνων και πολιτικών εξελίξεων, ο Βαγγ. Σακκάτος παρουσιάζει τη σημασία που είχε το έργο του Λασκαράτου και του Άβλιχου τόσο στην κοινωνία της Κεφαλονιάς όσο και στην ελληνική πνευματική παράδοση. Τεκμηριώνοντας τις κρίσεις του με χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το έργο των δύο δημιουργών, ο συγγραφέας εντάσσει τον αναγνώστη τόσο στο κλίμα της Επτανησιακής Σχολής όσο και στο περιβάλλον της Κεφαλονιάς, στη δύσκολη περίοδο της μετάβασης από το ιδιότυπο αποικιοκρατικό καθεστώς σε εκείνο της ένταξης του νησιού στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Γραμμένη με ευαισθησία για το έργο των δύο Επτανήσιων σατιρικών ποιητών αλλά πλήρως τεκμηριωμένη και αντικειμενική, η μελέτη του Βαγγέλη Σακκάτου “Ανδρέας Λασκαράτος και Μικελής Άβλιχος. Δύο μεγάλοι Κεφαλονίτες σατιρικοί”, αποτελεί ένα μοναδικό βοήθημα για τον αναγνώστη, τον ιστορικό και τον κριτικό της λογοτεχνίας.