Αναψηλάφηση της δίκης του Ιησού και της (αυτο)καταδίκης του Ιουδαϊκού λαού

Πολλοί και πολλές φορές κάνουν λόγο σε συζητήσεις ή γράφουν σε μελέτες και επιφυλλίδες για (τη) δίκη του Ιησού Χριστού. Άλλοι επίσης μιλούν για δίκη βάσει του Ιουδαϊκού νόμου, του Μωσαϊκού νόμου, και άλλοι για δίκη βάσει του Ρωμαϊκού δικαίου. Και οι δύο πλευρές μάλλον ματαιοπονούν. Κατ’ αρχάς ο Ι. Χριστός ήταν αναμάρτητος, δεν ήταν παράνομος ούτε ως προς το ένα, ούτε ως προς το άλλο δίκαιο. Ούτε ως προς το θείο, ούτε ως προς το ανθρώπινο. Ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.Πλην όμως γύρω στο 33 μ.Χ. έλαβαν χώρα μερικά γεγονότα που αναφέρονται σε μία δίκη και (κατα)δίκη του Ι. Χριστού στα Ιεροσόλυμα, πράγμα που ίσως θέλει να ανατρέψει το ανωτέρω “δόγμα” περί της αναμαρτησίας και αθωότητας του Ι. Χριστού. Και για το συμπέρασμα-“θέλημα” αυτό ίσως μπορεί να προσαχθεί και το γεγονός ότι δήθεν όλος ο Ιουδαϊκός λαός ανέλαβε την ευθύνη για την (κατα)δίκη αυτή, λέγοντας-επικαλούμενος το περίφημο (αυτο)ανάθεμα: “Το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών” (Ματθ. 27,25).Εν πάση περιπτώσει. Ας ερευνήσουμε (πρβλ. Ιω. 5, 39) το θέμα.