Αμάραντη Αθωνική ανθοδέσμη

[…] “Εδώ, στο Περιβόλι της Παναγιάς, το ξέρεις εσύ, βέβαια, ότι το κάθε Μοναστήρι, η κάθε Σκήτη, η κάθε Καλύβα, το κάθε Κελλί αποτελεί το καθένα, από μόνο του, κι ένα μικρό περιβολάκι μέσα στο μεγάλο Περιβόλι της Παναγιάς μας! Έτσι, κάνοντας εσύ κάμποσα οδοιπορικά στα διάφορα περιβολάκια, μπορείς να κόβεις κι από ένα άνθος από το κάθε περιβολάκι (= να παίρνεις κι από μια ομιλία από κάθε Γέροντα), πάντα όμως ύστερ’ από την άδεια του περιβολάρη (= από την ευλογία του Γέροντα) και να κάνεις, μ’ αυτό τον τρόπο, μια πολύχρωμη ανθοδέσμη από “άνθη” (= ομιλίες), που θα είναι πράγματι, “Αμάραντη” κι όχι σαν αυτή, που εσύ σκεφτόσουνα να κάνεις!”. Κι, έτσι, σκέφτηκα να δώσω τα πρωτεία στην υπακοή![…] (από τον πρόλογο του βιβλίου)