Αλλόκοτες νιφάδες

Απόψε ξάπλωσαν νωρίς τα φώτα της πόλης.Κουράστηκαν τα βήματα των ανθρώπων. Πάλι σήμερα αναζήτησαν ψωμί, έρωτα, όνειρα, ματαιότητα.Πόσο ν’ αντέξει το σώμα! Πόσα ν’ ασπαστεί η διάνοια!Δυο τρεις έχουν παραμείνει στους δρόμους.Σκεπασμένοι με τα φτερά του έκπτωτου Άγγελουστα σοκάκια παίζουνε ζάρια τη δυστυχία,πίνουν σε κρασοπότηρα το σκοτάδι τους.Κάπως έτσι φεύγουν οι νύχτες,έρχονται άλλες.Ξηλώνεται η ζωή κάτω από τα ρούχα μαςκαι ακόμη δεν έραψα μια μελανιάστο χαλί του θανάτου.