Αίγλης και κρίσης γωνία

Ξέρεις κάτι φίλε; φίλε μου άγνωστε, κολλητέ ή φίλεχθρε; Είμαι αυτή που είμαι· πλασμένη από άστρα και φως, σκοτάδι και λάβα· πάθος, λάθη και εμμονές, όνειρα, κολλήματα και στραβές· αγαπώ το είναι μου όπως είναι· το αποδέχομαι πια, δεν θα αλλάξω για κανέναν και τίποτα – αυτή είναι και θα είναι η ζωή μου, μέχρι το τέλος. Αποδέχομαι τον άλλο όπως είναι, απαιτώ όμως να με δεχτούν και εμένα όπως είμαι. Μόνη μου πορεύτηκα 45 χρόνια – μη μου απλώσεις χέρι για να με αλλάξεις. Δεν θα γίνει ποτέ, αν εγώ το επιθυμώ μόνο τότε θα περάσω επίπεδο. Τέρμα οι συμβουλές, τέρμα τα δήθεν. It’s me, και όπως έστρωσα θα κοιμηθώ…