Άγριος σπόρος

Στην παραλία ενός ελληνικού χωριού, ο Σταύρος, που διατηρεί μία αυθαίρετη καντίνα και πουλάει σουβλάκια με την κόρη του Χαρούλα, παρανομεί για να επιβιώσει. Άλλοι άνθρωποι στο χωριό, όπως ο ιδιοκτήτης του τοπικού σούπερ μάρκετ, παρανομούν για ν’ αυξήσουν το ίδιον όφελός τους. Στο χωριό του Άγριου Σπόρου οι τοπικές αρχές και το κεντρικό κράτος αδυνατούν να ελέγξουν αυτήν την κακοδαιμονία. Συμβάλλει άλλωστε και η πληθώρα των νομοθετικών ρυθμίσεων. Ποιο νόμο να πρωτοεφαρμόσουν; Έτσι, μέχρι και την εξαφάνιση του νεαρού Βόλφγκανγκ, επικρατεί “ισότης” εν τη παρανομία. Πλην όμως “ισότης” πλασματική. Γιατί την ώρα της κρίσης πρέπει να επιδειχθεί κάποιο ψήγμα νομιμότητας· και ως κρίση νοείται η εμφάνιση του Ξένου, που ενσαρκώνεται στα εκτός σκηνής πρόσωπα της ομάδας Γερμανών που αναζητούν τα ίχνη του εξαφανισμένου νεαρού. Για το σκοπό αυτό ανασύρεται η ποινική διαδικασία της Ανάκρισης. Αναζητείται μέσω αυτής ο ένοχος για τη δήθεν δολοφονία του νεαρού Γερμανού και πιο πρόσφορος γι’ αυτήν την ιδιότητα δεν είναι άλλος από τον βιοπαλαιστή και “άξεστο” Σταύρο, που φωνάζει, μυρίζει άσχημα και σφάζει γουρούνια. Ο αθυρόστομος και πέραν του ανεκτού ειλικρινής σουβλατζής στοχοποιείται προκειμένου να θεμελιωθεί η ανακριτική διαδικασία, να “αποδειχθεί” η δολοφονία και να επανέλθει η πρότερη “τάξη” στο χωριό και στην παραλία και να επιστρέψει στον τόπο του ο απειλητικός Ξένος. [Μαρίνα Φαρμακίδη-Μάρκου]