Άγνωστοι αγαπημένοι

Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ_x000D_
_x000D_
Είχαμε έναν έρωτα_x000D_
ανεκπλήρωτο·_x000D_
ανελέητο δηλαδή._x000D_
Γιατί το έλεος προσφέρεται_x000D_
συνήθως_x000D_
μέσ’ από μια καταστροφή_x000D_
κι εσύ_x000D_
στέκεσαι ακόμη όρθιος_x000D_
στην εξώπορτα δίχως να φεύγεις_x000D_
ενώ φεύγεις και έρχεσαι τακτικά_x000D_
κι εγώ_x000D_
μετρώ τα χρόνια_x000D_
με τις διαδρομές των σχολικών λεωφορείων_x000D_
και τις διακοπές στη θάλασσα._x000D_
_x000D_
Ο ταχυδρόμος_x000D_
μας φέρνει τους λογαριασμούς_x000D_
τις χριστουγεννιάτικες κάρτες_x000D_
κι ενίοτε κάποια γαμήλια πρόσκληση·_x000D_
_x000D_
όχι όμως νέα ότι πέθανες για ‘μένα_x000D_
όχι όμως νέα ότι πέθανα για ‘σένα.