Αναπήρων πολέμου

ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥΕίπες να κλείσουμε το φως.Όμως αν τύχει και κοπεί το ρεύμακαι δεν πάρουμε είδησηκαι μείνω ή μείνεις μέσα στο δωμάτιομόνος αγωγός του ηλεκτρισμού;Άσε αναμμένο σε παρακαλώαυτό το σίγουρο σκοτάδι.Σβήσε το φως.Δε θα σου πωδε θα μου μάθειςπώς θα σκυλέψουμεελευθερία ή θάνατο.Γρίλιες λοξέςκάγκελα της κοιλιάς σου.Αργά διαλύονταισα θαύμα με το βράδυ.Έτσι γλυκάαλλάζω φυλακή.Εσύ με το κορμί μουστο σκοτεινό εργαστήρι μαςτης αγγειοπλαστικής.Εγώ μ’ ένα κερίέξω απ’ την πόρτααναποφάσιστος. […]