Τα όνειρα περπάτησαν στη γη

Εν αρχή η Πρέβεζα.Κι’ από εκεί Αθήνα, Μινσκ, Κίεβο, Σεβίλλη, Παρίσι,Πετρούπολη, Ασχαμπάντ.Παντού και πάντα η ενοποιός, τον χρόνο, τον χώρο,τον άνθρωπο, ποίηση.Όμηρος, Μαγιακόβσκι, Λόρκα, Νερούδα, Βάρναλης,Ελύτης, Ρουμί, Ρίτσος, Μαχτουμκουλί, Κατσαρός,Θεοδωράκης – σύντροφοι και συνομιλητές.Η ποίηση προκαλεί τα όνειρα να υπάρξουν, να γίνουνπράξη.Μαζί και εντός της οι νίκες, οι ήττες, οι αγώνες πουδόθηκαν ή δεν δόθηκαν, η αντίσταση, η επίθεση, οιχαρές, οι απογοητεύσεις, οι καημοί, τα πάθη, οι αγωνίες,οι ελπίδες, οι έρωτες, η αγάπη, η προδοσία, οι σύντροφοιπου χάθηκαν, το φως, το σκοτάδι, τα αστέρια, ημοναξιά, το σύμπαν.Ποίηση – η απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου και τωνονείρων του.Τα όνειρα περπάτησαν στη γη!Ελπίζω να βρουν καινούργιο δρόμο και ναξαναπερπατήσουν.Ως τότε, ας ακολουθούμε τα χνάρια που άφησε τοαίμα εκείνων των ονείρων που περπάτησαν στη γηκαι δεν θα χαθούμε.Δημήτρης Ν. Βασιλείου