Ζωής διαδρομές

Τρένα της άγονης γραμμής σε ράγα χιονισμένη, που φέρνουνε το αντάμωμα κάποιας χαράς κρυφής στα όνειρα που καρτερούν σ’ αίθουσα αναμονής·αυτή είναι η μοίρα μας, πάντοτε να προσμένει. Κι όσο διαλέγουνε γραμμή, χωρίς σταθμούς τα τρένα, τα όνειρα πληθαίνουνε σε ράφια στοιβαγμένα,να καρτερούν εσένα, να καρτερούν εμένα….