Μοίρα μου…

“… Για να ξυπνήσει η μνήμη, μη και χαθούν με το πέρασμα του χρόνου γεγονότα μικρά και μεγάλα…”Η εκατόχρονη γιαγιά από το Αϊβαλί αναπολεί κι εξιστορεί στα εγγόνια της την ιστορία της μακράς και πολυτάραχης ζωής της, η οποία ταυτίζεται με την ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Κυριαρχεί η εξιστόρηση της ευτυχισμένης ζωής πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά και μετά, ο ξεριζωμός απ’ το γενέθλιο τόπο και η επώδυνη προσπάθεια εγκατάστασης και προσαρμογής στον ελλαδικό χώρο. Αποτυπώνεται ο πόνος του ξεριζωμού των προσφύγων του 1922 από την περιοχή της Μ. Ασίας, αλλά και η φιλική και ειρηνική συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων στην προ της Καταστροφής περίοδο, με λυρική και νοσταλγική ανάπλαση της καθημερινής ζωής στην “αλησμόνητη πατρίδα”. Από την επιτροπή του Λ’ Λογοτεχνικού διαγωνισμού 2012 του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ