Ταΐζοντας τον σκύλο

Το πάρτι Πίστεψα πως γιατρεύτηκες την ώρα που η πόλη είχε ντυθεί. Περπατήσαμε ξυπόλυτοι στο κρύο μάρμαρο, διάλεξες τα δώρα σου κάτω από το δέντρο και εγώ σου ζήτησα να μου χαρίσεις τον καθρέφτη. Μουρμουρητό ξεκίνησε από την είσοδο, δώδεκα τα μεσάνυχτα ακριβώς. Ο συγγραφέας, είπες, είχε επιστρέψει. Αυτός θα ήταν το δώρο μας. Όλοι φύγαμε με ένα μικρό κομμάτι του εκείνη την ημέρα και μετά αυτός πια δεν υπήρχε, ήταν σώμα και αίμα.