Οικολογία και Αριστερά

Ο Όμιλος Φίλων Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς διοργάνωσε έναν κύκλο συζητήσεων με θέμα “Οικολογία και Αριστερά – Για τη σχέση της φύσης με την κοινωνία στην κρίση και μετά” (Δεκέμβριος 2012 – Μάρτιος 2013). Στόχος του ομίλου ήταν να επαναφέρει τη συζήτηση για την οικολογία και την Αριστερά και να δείξει ότι η οικολογία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά κρίσιμη παράμετρος για την παραγωγική ανασυγκρότηση συνολικά και ειδικά μέσα στη σημερινή συγκυρία της κρίσης. Η οικολογία ως προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση προσθέτει κριτήρια για τη διερεύνηση επιλογών που θα καθορίσουν την αναπαραγωγή των συνθηκών παραγωγής και ευρύτερα την κοινωνική αναπαραγωγή.Πολλές φορές στα κείμενα και τις διακηρύξεις της Αριστεράς η οικολογία αντιμετωπίστηκε ως ένας αναγκαίος επιθετικός προσδιορισμός χωρίς όμως να ακολουθεί πάντοτε η επεξεργασία που απαιτείται προγραμματικά ώστε ο προσδιορισμός αυτός να ενταχθεί αποτελεσματικά στο ευρύτερο σχέδιο της Αριστεράς. Για να συμβάλουμε στην επεξεργασία αυτή, επικεντρωθήκαμε στα πεδία της ανάπτυξης/αποανάπτυξης, στις έννοιες της αρμονίας και της ισορροπίας στην οικολογία, και σεθεωρητικές και παραδειγματικές εκδοχές της διαλεκτικής σχέσης μεταξύ της κοινωνίας και της φύσης.Ευχαριστούμε θερμά τους φίλους και συντρόφους, τις φίλες και συντρόφισσες που παρακολούθησαν τις συζητήσεις και μπόλιασαν με τις ερωτήσεις και τις επισημάνσεις τους τα κείμενα που ακολουθούν.Τάσος Χοβαρδάς, Ιανουάριος 2014