Αναζητώντας τον “Κ”

…Η δημιουργία είναι ζωή και η χαρά της δημιουργίας είναι η χαρά της ζωής. Και το νόημα της δημιουργίας είναι σχεδόν πάντα ταυτόσημο με το νόημα της ζωής. Είμαστε ακροβάτες. Ακροβατούμε ανάμεσα στις φαντασιώσεις μας και στις πραγματικές μας δυνατότητες. Ανάμεσα στον τελικό στόχο και στα μέσα που μας διατίθενται. Ανάμεσα στο απαιτούμενο (ή επιθυμητό) κόστος και στον συνήθως στενό κορσέ ενός εφικτού κόστους. Κι όσο κι αν η αξία καθόλου δε μετριέται με το χειροκρότημα, λίγο χειροκρότημα δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν. (Το πολύ, ίσως.) Τη λέξη ”καριέρα” θα την αντικαθιστούσα με την λέξη ”διαδρομή”. Σε μια δουλειά που είναι τρόπος ζωής, που γηράσκεις αεί διδασκόμενος, σε μια δουλειά γεμάτη χαρές και πίκρες, για τίποτα δεν είμαι δυσαρεστημένος. Είμαι ευχαριστημένος, γιατί πριν από εξήντα ένα χρόνια άρχισε και, κυρίως, γιατί συνεχίζεται ακόμα…