Σχίζοντας τις γραμμές των οριζόντων

Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο βιβλίο μου το οποίο αναφέρεται στην αρχαιότητα. Αυτή τη φορά, όμως, όχι αποκλειστικά στην ελληνική αρχαιότητα, ούτε στην αρχαία ελληνική γραμματεία, όπως τα προηγούμενα. Όχι γιατί έπαψα να αγαπώ και να θαυμάζω την αρχαία ελληνική σκέψη, αλλά γιατί, ερευνώντας τα όσα έχουν καταγραφεί για τους αρχαίους εξερευνητές, ταξιδιώτες και περιηγητές, είδα πως δίπλα στα ελληνικά επιτεύγματα, παρουσιάζουν το ίδιο ή και μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συναφή κατορθώματα άλλων αρχαίων λαών. Εξάλλου, πιστός στο θεμελιώδες ρητό “μέτρον άριστον”, απορρίπτω τις υπερβολές εκείνων που θέλουν τους Έλληνες (τους αρχαίους βεβαίως) να υπερτερούν και να προηγούνται σε όλα. Μια άλλη διαπίστωση, που με παρακίνησε να γράψω αυτό το βιβλίο είναι πως τα θαυμάσια αυτά κατορθώματα, ελληνικά και ξένα, είναι άγνωστα στο πολύ κοινό, που θεωρεί ότι οι εξερευνήσεις και οι περιηγήσεις χαρακτηρίζουν μόνο τους νεότερους χρόνους, ενώ η αλήθεια είναι πως γίνονταν από τη βαθιά αρχαιότητα. Και η διαπίστωση, πως σε τόσο παλιούς καιρούς υπήρξαν άνθρωποι, που με τα πόδια ή σε ράχη υποζυγίου, ή με πρωτόγονα πλωτά μέσα πραγματοποιούσαν ταξίδια χιλιάδων χιλιομέτρων, που κρατούσαν χρόνια ολόκληρα, για να μάθουν τι κρύβεται πίσω από τη γραμμή των οριζόντων, προκαλεί δικαιολογημένα τον θαυμασμό μας. Με τους χάρτες που παρεμβάλω στην αφήγησή μου, προσπαθώ να κάνω πιο κατανοητές τις διαδρομές των εξερευνητών και να δείξω πως σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, η οικουμένη ήταν χωρισμένη σε τρεις τουλάχιστον υπο-πλανήτες, αλλά οι κάτοικοι του καθενός αγνοούσαν την ύπαρξη των άλλων.[…](από τον πρόλογο του βιβλίου)