Η αδελφοποίηση

Η Αδελφοποίηση ή Αδελφοποιΐα υπήρξε συνήθεια του ειδωλολατρικού κόσμου που επισφραγιζόταν με πράξεις ανεπίτρεπτες (π.χ. χρήση αίματος, όρκοι, επίκληση θεών, ανθρωποθυσία κ.ά.). Ο Χριστιανισμός, επειδή δεν μπόρεσε να την ξεριζώσει από την ψυχή του λαού, για να παραμερίσει τα ανεπίτρεπτα της τελετής, την ενέταξε στο Ευχολόγιό της στην αρχή με ευχή και έπειτα με Ακολουθία. Αργότερα οι εκτροπές του θεσμού (διεκδίκηση κληρονομιών, αρρητοποοιίες, συγκρότηση στασιαστικών και επαναστατικών ομάδων, κωλύματα γάμου κ.ά.) υποχρέωσαν την Εκκλησία να στραφεί εναντίον της και να εξοστρακίσει την Ακολουθία από το Ευχολόγιό της.Ο Αμερικανός καθηγητής Τζων Μπόσγουελ στην εργασία του “Γάμοι μεταξύ ανδρών στην προμοντέρνα Ευρώπη”, μεταξύ άλλων παρερμηνειών, εμφανίζει την Ακολουθία εις Αδελφοποίηση ως ακολουθία γάμου ανδρών και εντάσσει μεταξύ των ομοφυλοφίλων ακόμη και Αγίους (Σέργιο και Βάκχο). Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο την παρουσίαση της πραγματικής εικόνας της αδελφοποιίας δια μέσου των αιώνων, την στάση Πολιτείας και Εκκλησίας έναντι αυτής και της ομοφυλοφιλίας και την άρση παρερμηνειών πηγών και όρων (π.χ. εραστής-ερώμενος).