Το πετρωμένο δάσος

…Και το κοράκι του Πόε, κρεμασμένο, για να διώχνει τα πουλιά που πάνε να φάνε τα σπαρμένα χωράφια. Όμως τίποτα δεν φυτρώνει στους αγρούς αφού δεν τους έσπειραν. Μόνο το κακό να γίνει, να αφανιστεί το κοράκι – που ζει, αν δεν το κρεμάσουν, 100 χρόνια.Οι δρόμοι του Σωτήρη Λάμπρου καταλήγουν στη θάλασσα. Εκεί όλα η θάλασσα τα γαληνεύει, τα χωνεύει. Τα αφομοιώνει.Είναι η θάλασσα που δεν καταλαβαίνει τίποτα.Από τα δικά μας. Τα λόγια μας.Γιώργος Χρονάς