Η ειλικρίνεια της γραμμής

“(…) Βάζοντας τάξη στο χαοτικό – συνεχές της πόλης, η γεωμετρία μπορεί να είναι παρηγορητική, μπορεί όμως και να μετατραπεί σε αξία καταπιεστική. Αποκλείοντας τα φυσικά στοιχεία που δεν επιδέχονται γεωμέτρηση, καταλήγουμε σε ένα χώρο χωρίς διαφυγή, αφιλόξενο, άτεγκτο, σχεδόν μεταφυσικό. (…) Η γεωμετρία λατρεύτηκε από το μοντερνισμό αλλά και από το φασισμό. Τι μας προτείνει με το έργο της η Έλενα Πανούλη;Είναι ένα έργο που σχετίζεται με την αποξένωση και την απελπισία; Θα έλεγα ότι την αυστηρή και λογική δομή της σύνθεσης υπονομεύουν συναισθηματικά στοιχεία που εισάγονται στις εικόνες της κυρίως μέσω του χρώματος, αλλά και κάποιων άναρχων λεπτομερειών, φυσικών ή δομημένων. Ο χώρος της τελικά δεν είναι έρημη χώρα, αλλά τόπος κατοικημένος.”