Μπέλα Μπάρτοκ

[…] Πέρασαν 38 χρόνια από την πρώτη έκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις “Επτάλοφος”. Το 1994 έγινε και η δεύτερη έκδοση του Bartok του Ρ. Citron από το Seuil – σειρά Solfeges, αναθεωρημένη σε ορισμένα σημεία, με προσθήκες επιστολών και κριτικών δημοσιευμάτων, και πλουσιότερο εικονογραφικό υλικό. Η μετάφραση αναθεωρήθηκε εξαρχής, συμπληρώθηκαν λιγοστές παραλήψεις στο κείμενο που είχαν τότε αφαιρεθεί από τη λογοκρισία, ενσωματώθηκε και μια επιλογή από χαρακτηριστικές επιστολές και δημοσιεύσεις. Η εργογραφία στο τέλος αναθεωρήθηκε με βάση το “Grove’s Dictionary of Music and Musicians και δίνεται σε πλήρη μορφή, την οποία υιοθετεί σε γενικές γραμμές και η δεύτερη έκδοση. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται οι κυριότεροι μελετητές της ζωής και βασικά του έργου του Μπάρτοκ. Οι βασικοί ερμηνευτές (σολίστες, σύνολα δωματίου, ορχήστρες) συμπεριλαμβάνουν και τις ιστορικές ερμηνείες, και τη σύγχρονη δισκογραφία. Η έκδοση αυτής της μονογραφίας για το 1969 αποτελούσε τόλμημα: πρώτη φορά ο Μπάρτοκ ερχόταν σε επαφή και γνωριμία με το ελληνικό κοινό με ένα κείμενο κύρους. Απευθυνόταν βέβαια σ’ ένα περιορισμένο και ειδικό μουσικό κοινό, με αβέβαιη την ευρύτερη απήχηση. Παρ’ όλα αυτά, η υποδοχή ήταν αρκετά ευνοϊκή στο σύνολο της. Σήμερα η κατάσταση είναι διαφορετική, η γενική ενημέρωση και εξοικείωση πιο εκτενής και επισταμένη. Η Αθηνά Σπανούδη έκανε το 1969 ειδική εκπομπή στο Ραδιόφωνο για τον Μπάρτοκ και παράλληλα αναφέρθηκε στην εργασία μου. Ο Γιώργος Λεωτσάκος μου είχε συμπαρασταθεί με χρήσιμες υποδείξεις στην απόδοση του κειμένου και των μουσικών όρων.(από την εισαγωγή του Γιώργου Βασιλειάδη)