Ο ύμνος των δαιμόνων

Βγήκε για κυνήγι. Το άλογο καλπάζει και, κάπου-κάπου, κοντοστέκεται σε κάποιο σταυροδρόμι ή στην κορυφή ενός λόφου. Τότε, ο άνδρας ορθώνεται στους αναβολείς και χαϊδεύει το άλογο. Άλογο και αναβάτης είναι μια σκιά που περνά σαν πνοή κάτω από τα φθινοπωρινά δέντρα, απογυμνωμένα από τα φύλλα τους. (…) Μια τέτοια νύχτα όλα μπορούν να συμβούν, οι λύκοι ορμούν στα δάση, οι κουκουβάγιες πετούν κρώζοντας πάνω από τις βουνοκορφές, οι δαίμονες ψάλλουν τον ύμνο τους. Είναι η νύχτα του Μαύρου Θηρευτή (…)Κάιζερστουλ. 1740. Αλλεπάλληλοι φόνοι μικρών παιδιών συγκλονίζουν την πόλη του Φράιμπουργκ. Μες στον πανικό και την οδύνη τους, οι χωρικοί αναθυμούνται τον μύθο του Μαύρου Θηρευτή. Την ίδια ώρα, ο κόμης του Σπένλι ετοιμάζεται να υποδεχθεί μια εκλεκτή πολιτική συντροφιά. Πρίγκιπες και βασιλικοί απεσταλμένοι καταφθάνουν στο Μπουργκ Σπόνεκ για να διαπραγματευθούν την ανακατανομή του χάρτη της Ευρώπης. Ένας περιπλανώμενος θίασος αναλαμβάνει να τους παρουσιάσει μιαν όπερα εμπνευσμένη από τον μύθο του Μαύρου Θηρευτή. Μόνο που, κατά τη διάρκεια των δοκιμών, η νεαρή λιμπρετίστα εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Ένα «γοτθικό»… αστυνομικό θρίλερ, που εκτυλίσσεται στα χρόνια του Διαφωτισμού, και μαγεύει τον αναγνώστη με τη συναρπαστική πλοκή του!