Ο ελάχιστος κήπος

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥΣΕκείνοι που φοράνε το δέρμα τουςμε το σκληρό του τρίχωμα από μέσαεμείς νομίζουμε πως είναι χαμογελαστοίνομίζουμε πως τους χτυπάνε τα παπούτσιαΤραβούν ξαφνικά τα μαχαίρια τουςχαράζουν ένα στόμα στον τοίχοΜίλα! φωνάζουνΚάθετα στο πεπρωμένο της παλάμης τουςκόβουνε τη γραμμή της τύχηςΜίλα! φωνάζουνΤη μάνα σουπου τόσο καιρό μας τρως απ’ το ψωμίκαι τώρα μιλιά δε βγάζεις.