Περί πετρογέφυρων…

[…] Η σημερινή Συνάντηση, δεύτερη μιας σειράς που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια απ’ την Καλλιθέα, φιλοδοξεί, όπως και η πρώτη άλλωστε, να αποκαλύψει μυστικά, να μας ευαισθητοποιήσει, να εμπλουτίσει τη σχετική βιβλιογραφία. Τα πετρόχτιστα γεφύρια, διαχρονικά χρήσιμες κατασκευές, το υπόσχονται, το μπορούν, το δικαιούνται, αντίστοιχα. Πρώτα κάλυψαν μια επιτακτική ανθρώπινη ανάγκη, μετουσιώθηκαν ύστερα σε έργα τέχνης, για να αναδειχθούν στις μέρες μας σε σύμβολα εννοιών που εξακολουθούν να εμπνέουν. Η θεματολογία διαφοροποιείται εκείνης της προηγούμενης Συνάντησης, στο ότι κάθε ομιλητής θα ασχοληθεί με ένα και μόνο γεφύρι. Λιτό στην όψη καθένα από τα τελευταία, πλούσιο όμως σε περιεχόμενο, διαθέτει τη δική του ταυτότητα. Γι’ αυτό κρατούν για χρόνια αμείωτο το ενδιαφέρον μας, ελκύουν -και στη χώρα μας πια- ερευνητές, που ασχολούνται μαζί τους σχεδόν αποκλειστικά. […] (από τον Χαιρετισμό του Προέδρου ΚΕ.ΜΕ.ΠΕ.Γ., Σπύρου Μαντά)